دکتر روح الله سلیمان مجری طرح در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: در این فناوری ماده ای موسوم به "پلی ساکاریت" به عنوان پایه اصلی در نظر گرفته شد. این ماده همان "صعلب" است که در صنایع بستنی سازی کاربرد دارد.

وی با بیان اینکه برای ساخت این رزینها از هیدروژن ابر جاذب استفاده شد، افزود: این ماده از قابلیتهای بالا برای شناسایی و حذف فلزات سنگین و سمی از فاضلابها و رودخانه ها و محدوده های آبی برخوردار است و با استفاده از آن می توان فلزات سنگین و سمی نظیر کادمیوم، جیوه، سرب، نیکل و مس را از فاضلابها و محدوده های آبی خارج کرد.

سلیمان به بیان مزایای رزینهای تولید شده پرداخت و ادامه داد: زیست سازگار بودن این فناوری یکی از مهمترین جنبه های این فناوری است به گونه ای که نه تنها خطری برای محیط زیست ندارد بلکه خطراتی نظیر فلزات سنگین و سمی را از محیط های آبی دور می کند.

مجری طرح با اشاره به این اینکه در کشور هنوز استفاده از این تکنیک برای تصفیه سازی آب و فاضلاب و حذف فلزات سنگین آغاز نشده است به مهر گفت: در کشورهایی نظیر آمریکا و ژاپن این فناوری به مرحله تولید صنعتی رسیده و به صورت گسترده از آن استفاده می شود.

وی با تاکید بر اینکه مقالاتی از این تحقیق در چندین نشریه ISI منتشر شده است، خاطرنشان کرد: برای تولید نیمه صنعتی این محصول جدید به بودجه ای بالغ بر 500 تا 600 میلیون ریال نیاز است تا حجمی در حدود یک کیلوگرم از این محصول تولید شود.

سلیمان با بیان اینکه این طرح به مرحله آزمایشگاهی و عملیاتی رسیده است، ابراز امیدواری کرد که با حمایت مسئولان بتوان زمینه را برای تولید صنعتی این محصول و محصولات مشابه فراهم ساخت.