به گزارش خبرنگار مهر، در این مراسم که در تالار امام بیمارستان امام خمینی (ره) برگزار می شود از دست اندرکاران تولید 30 فرآروده دارویی به مناسبت سی امین سالگرد انقلاب اسلامی نیز تقدیر می شود.

در این میان 4 داروی جدید که پیش از این مشخصاتی از آنها عنوان شده بود نیز برای اولین بار معرفی می شوند.

اینترفرون بتا 1a مشابه ربیف، اینترفرون 1B مشابه بتافرون و اریتروپویتین بتا از جمله این داروها هستند که امروز در مراسمی رونمایی می شوند.

داروی خوراکی ام اس که ماده اولیه آن برای اولین بار در کشور تولید شده است نیز امروز معرفی می شود. این دارو در ارزیابی هایی که انجام گرفته اثربخشی مشابه داروهای تزریقی را دارد اما به دلیل آغاز نشدن مراحل ارزیابی بالینی تنها از ماده اولیه رونمایی می شود.

این داروها معادل 100 میلیون دلار صرفه جویی ارزی به همراه دارند و برخی از آنها در سال جاری وارد بازار دارویی کشور می شوند.

به گزارش خبرگزاری مهر، به منظور افزایش تطابق پروتزها و ایمپلنت های دندانی با محل نصب آن در داخل دهان، دستگاه "اسپارک اروژن دندانپزشکی" توسط گروهی از محققان جهاد دانشگاهی واحد علوم پزشکی تهران ساخته شد.

دکتر مجید رحمانی از اعضای این گروه تحقیقاتی با بیان اینکه مشکل بسیاری از دندانپزشکان برای نصب پروتز در دهان عدم تطابق پروتز ساخته شده با دندان قالب گیری شده است، گفت: برای نصب پروتز در دندان توسط دندانپزشک شیاری روی دندان ایجاد و پس از قالب گیری به لابراتوار منتقل و مدلهای گچی دندان ساخته می شود. سپس با استفاده از فلزهای کوپینگ روکش دندان به دست خواهد آمد اما در این روند بر اثر حباب های گچ و تغییرات ابعادی گروتز، نامنظمی هایی در پروتز ساخته شده ایجاد می شود که مانع از نشستن صحیح پروتز در دهان خواهد شد.

وی با بیان اینکه عدم تطابق کامل پروتز در داخل دهان باعث مشکلات زیادی شده و روکشهای پروتز قابلیت خود را از دست داده و سبب از بین رفتن دیگر دندانهای فرد نیز می شوند، گفت: علاوه بر این، نقاطی که باعث می شوند پروتز به طور صحیح در دهان ننشیند فشارهایی را روی دندان مجاور وارد می کنند.

معاون آموزشی جهاد دانشگاهی واحد علوم پزشکی تهران اضافه کرد: اگر چه در ایمپلنتهای دندانی ممکن است مشکل پوسیدگی وجود نداشته باشد اما عدم نشست کامل پروتز در مکان خود باعث می شود که نیروی زیادی به ایمپلنت وارد شده که منجر به شکستگی آن و یا تخریب استخوان اطراف می شود.

رحمانی افزود: با کمک  دستگاه "اسپارک اروژن دندانپزشکی" که با همکاری جمعی از اعضای جهاد دانشگاهی ساخته شده با استفاده از اختلاف فاز الکتریکی و ایجاد جرقه، درجه حرارتی حدود 3 هزار درجه ایجاد می شود و طی مراحل نقاط نامنظم پروتز حذف می شود و در هنگام نصب توسط دندانپزشک با تطابق بسیار بالایی روی دندان می نشیند و مانع از مشکلات روش های قبلی می شود که البته به دلیل این که ایمپلنت ها خود رسانای الکتریسته هستند این دستگاه عملکرد بهتری در ایمپلنت ها دارد.

رحمانی با اشاره به اینکه مبتکر ساخت این دستگاه دکتر علیرضا نژاد کمالی داوری است، افزود: حدود 7 سال پیش مراحل ابتدایی کار انجام شد و در آن زمان نیز دستگاه بسیار ساده ای ساخته شد اما به دلایل مختلفی کار مسکوت ماند تا این که با ورود وسیع ایمپلنت های دندانی به بازارهای ایران این کار پیگیری شده و دستگاه تکامل یافته کنونی ساخته و ثبت شد.

وی خاطرنشان کرد: هفت سال پیش هیچ نمونه خارجی برای این دستگاه وجود نداشت اما پس از انتشار مقالات تحقیقاتی این دستگاه در مجلات دانشگاه مشهد، کشور آمریکا تحقیقات در این زمینه را آغاز کرد ولی در حال حاضر دستگاهی مشابه با این دستگاه که مختص کار دندانپزشکی باشد در جهان وجود ندارد.

معاون آموزشی جهاد دانشگاهی واحد علوم پزشکی تهران در خصوص تولید انبوه دستگاه اظهار داشت: امیدواریم بعد از انتشار مستند اطلاعات دستگاه تولید انبوه آن آغاز شود.

دکتر توکلی - مجری طرح در گفتگو با خبرنگار مهر کوپلیمر خطی را ماده ای دانست که با سامانه دفاعی بدن انطباق دارد و گفت: این انطباق پذیری به علت وجود دو ماده "اسید سیتریک" و "پلی اتیلن گلایکل" در ساختار این ماده است.

وی به مزایای کوپلیمر اشاره کرد و افزود: این مواد کاملا زیست سازگار بوده و تخریب پذیر هستند از این رو کوپلیمر خطی که با استفاده از آنها تولید می شود که از بعد زیستی کاملا تأیید شده است.

توکلی ادامه داد: کوپلیمر تولید شده در ابعاد نانویی حدود 8/1 تا 2/2 نانومتر است که به دلیل برخورداری از ساختاری شاخه ای، شکل قابلیت حمل دارو را دارد. 

مجری طرح استفاده از این فناوری را در دارورسانی، مهم ارزیابی کرد و یادآور شد: از بین بردن سلولهای سرطانی از جمله اهداف ما در این تحقیق بوده است. نکته مهم درخصوص این ماده خاصیت آهسته رهایش آن است که با استفاده از این ویژگی مهم می توان داروها را در بدن به آهستگی و تدریجا منتشر کرد تا اثرگذاری دارو به میزان قابل توجهی افزایش یابد.

وی همچنین استفاده از این کوپلیمر خطی را در جلوگیری موقتی از خونریزی موثر دانست و گفت: به طور کلی پلیمرها باید در محیطهای آبی نگهداری شوند. اما زمانی که این کوپلیمر از محیط آبی خارج می شود به صورت ژلی در می آید که می توان از آن در محل خونریزی استفاده کرد و به دلیل زیست سازگاری، بدون هیچ گونه مشکلی جذب بدن می شود.

مجری طرح با بیان اینکه این ماده به جز کاربردهای پزشکی و حمل دارو به قسمتهای مختلف بدن می توان در صنایع مختلف از جمله صنایع نظامی استفاده کرد، ادامه داد: در مراحل تکمیلی این طرح اقدام به افزودن نانو ذرات طلا به این ماده کردیم و در حال حاضر توانستیم نانو ذرات طلا را در لابه لای شاخه های آن قرار دهیم.

توکلی با بیان اینکه بیش از 5/1 سال بر روی این پروژه با همکاری دو تن از دیگر محققان داخلی کار کرده است گفت: بالغ بر 25 میلیون ریال بر روی این طرح هزینه شخصی کرده ایم و در این میان برای ارائه دستاوردی با قابلیتهای بالا، آنالیزهای آن را نیز به استرالیا ارسال کردیم.

این محقق دانشگاه شریف ادامه داد: این فناوری به تازگی در قالب اختراع رسمی در کشور به ثبت رسیده است و امیدواریم با حمایت مسئولان به زودی در قالب طرحهای صنعتی ارائه شود.

به گزارش خبرنگار مهر در مشهد، دکتر محمد تقی بحرینی طوسی ظهر امروز در جمع خبرنگاران در محل دانشگاه علوم پزشکی مشهد افزود: سرطان یکی از بیماری هایی است که در دنیا و در ایران از عوامل عمده مرگ محسوب می شود و جز بیماریهای صعب العلاج است که برای درمان از  پرتو درمانی، شیمی درمانی یا ترکیب این دو با جراحی مورد استفاده قرار می گیرد که در مواردی نیز پاسخگوی درمان نیست.

رئیس مرکز تحقیقات فیزیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد تصریح کرد: در ایران مراکز رادیو تراپی و تاسیساتی که مورد استفاده قرار می گیرد محدود هستند و علاوه بر آن واردات این دستگاه ها نیاز به ارز بالایی دارد و ساخت مالتلیف کولیماتور ها " multileaf collimator " نیازمند تکنولوژی پیچیده ای است که به صورت دستگاه مکمل بر روی دستگاههای شتاب دهنده خطی نصب و اشعه آن را کنترل و هدایت می کنند.

دکتر بحرینی اظهار داشت: کشورهای آمریکا، سوئد، آلمان و ژاپن در ساخت این تکنولوژی دست دارند و ما بقی کشورها وارد کننده هستند و می توان گفت کشور ما پنجمین کشوری است که به این تکنولوژی دست می یابد.

رئیس مرکز تحقیقات فیزیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به قیمت تمام شده این نمونه آزمایشی گفت: با حسب عدم در نظر گرفتن حق الزحمه و با حداکثر صرفه جویی و عدم بکار بردن جنس مخصوص ابزار و تیغه ها مبلغ  25 میلیون تومان برای ساخت این دستگاه هزینه شده است.

وی در همین راستا خاطر نشان کرد: در ساخت نمونه واقعی آن در ایران این قیمت به حدود 150 تا 200 میلیون تومان می رسد که باز هم قیمتی معادل ربع قیمت انواع خارجی است ولی مزیت عمده این طرح این است که ما به دانش این تکنولوژی دست یافتیم و علاوه بر آن صرفه جویی های ارزی به دنبال دارد چرا که قیمت خارجی این دستگاه در بخش سخت افزاری و نرم افزاری حدود 625 هزار دلار است.
 
استاد گروه فیزیک پزشکی دانشکده پزشکی مشهد انگیزه ساخت این دستگاه را مورد توجه قرار داد و گفت: به دلیل نبود این تکنولوژی درکشور و نیاز مبرم مردم به درمان با حداقل آسیب مخصوصاَ در اشعه درمانی این طرح به عنوان طرح پروژه دکترای دکتر ناصری تعریف و بخشی از هزینه های آن نیز از محل جایزه طرح قبلی که در جشنواره رازی مقام آورده بود، تامین شد و این طرح در دو بخش دستیابی به سخت افزار و نرم افزار این تکنولوژی به انجام رسید.

دکتر بحرینی به نحوه عملکرد این دستگاه اشاره کرد و عنوان داشت: برخی از انواع سرطان که به صورت غده و بافت حجمی هستند و در درمان آنها از اشعه دستگاههای شتاب دهنده خطی استفاده می شود متاسفانه در برخورد اشعه سلولهای سالم نیز دچار آسیب می شوند که این دستگاه با نحوه عملکرد خود آسیب را به حداقل ممکن می رساند.

وی افزود: غده سرطانی از ابعاد مختلف اسکن می شود و تصاویر به دستگاه داده می شود و نقش آن شکل دهی به میدان اشعه است و تصاویر مقطعی پردازش و به این سیستم منتقل می شود و بخش نرم افزاری در غالب فرمانهایی به تیغه های مالتلیف منتقل می شوند تا در نهایت بتوانند شکل میدان ایجاد شده منطبق بر ناحیه تومرال باشد و هرچه تعداد تیغه ها بیشتر باشد شکل تشکیل شده بسیار به ناحیه تومرال شبیه تر است.

دکتر بحرینی ادامه داد: این دستگاه به صورت جداگانه بارها با موفقیت آزمایش شده ولی به دلیل نبود نمونه واقعی با جنس خاص تیغه های تنگستنی هنوز بر روی دستگاههای شتاب دهنده خطی در حال انجام پرتو افکنی به بدن موجود زنده مورد آزمایش قرار نگرفته است و تعداد تیغه های بکار رفته در این مالتلیف 52 تیغه بسیار نازک و کوچک است که با کمک موتورهای ویژه تنظیم کننده شکل ناحیه تومورال را به خود می گیرند.  

رئیس مرکز تحقیقات فیزیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در پایان گفت: البته با فاصله زمانی، دستگاهی مشابه با شش تیغه و با تفاوتهایی در دانشگاه شهید بهشتی ساخته و طراحی شده و امیدوارم این گونه فعالیتها در مراکز متعدد کشور بیشتر شود و به نتیجه برسد زیرل ا نگیزه ها در کشور ما و در بین جوانان زیاد است ولی سازمانهایی که وظیفه دارند تحقیقات را تشویق کنند توفیق کافی در این امر را به دست نیاورده اند. 

دکتر طوبی غضنفری به عنوان  مجری این پروژه در گفتگو با خبرنگار مهر با تأکید بر پیشرفتهای پزشکی ایران در طول 30 سال انقلاب اسلامی به توانمندی پزشکان و متخصصان ایرانی در هشت سال دفاع مقدس اشاره کرد و گفت: ما در دوران جنگ در شرایطی قرار گرفتیم که اتکای علمی و پزشکی کشور به خارج قطع شد و مردم ایران دریافتند که باید به داشته های خود و به توانمندی جوانانش تکیه کنند و خود باوری درس بزرگی بود که امام راحل برای رسیدن به استقلال به عنوان شعار محوری انقلاب  اسلامی به ما آموخت.

وی در خصوص ضرورت پرداختن به مطالعات بنیادی در حوزه درمان جانبازان شیمیایی اضافه کرد: وقتی که برای اولین بار در دفاع مقدس نیروهای رزمنده و مردم شهرهای مرزی ایران با بمبهای شیمیایی دشمن مواجه شدند نه تنها در داخل بلکه در خارج کشور نیز اطلاعات بهداشتی-درمانی در این زمینه وجود نداشت. ما یک باره با مشکلی مواجه شدیم که علم و متخصصی برای آن وجود نداشت. پزشکان ما در زمان جنگ توانستند بر اساس همان روحیه انقلابی وخود باوری به پروتکل های درمانی فوری برای نجات مصدومان برسند و عوارض زودرس آن را بهبود بخشند.

این متخصص ایمونولوژی، روشهای درمانی فوری مصدومان شیمیایی را عامل نجات آنها خواند و در عین حال به بروز عوارض تأخیری مصدومیت ناشی از گازهای شیمیایی پس از 20 سال از پایان جنگ اشاره کرد و گفت: متاسفانه این عوارض که در اعضای مختلف بدن به ویژه ریه، چشم، پوست و اعصاب و روان بروز نموده با عوارض شناخته شده در دیگر بیماریها متفاوت است، حتی اگر ظاهر این عوارض شبیه دیگر بیماریها باشد پاسخ به درمان های رایج و شناخته شده در آنها متفاوت است.

دکترغضنفری افزود: در خصوص مطالعات پایه باید گفت تا کنون تحقیقات پراکنده و متعددی صورت گرفته ولی کافی و جوابگوی این مشکل نبوده به خصوص اینکه بیشتر این مطالعات در مورد عوارض زودرس انجام شده است.

وی شکاف بین مطالعات پایه و بالینی در کشور را دلیل اصلی این موضوع دانست و انجام مطالعات گسترده و همه جانبه پایه ای در مورد عوارض دیررس گازهای شیمیایی را امری ضروری جهت حل مشکلات بالینی برشمرد.

این متخصص ایمونولوژی، ناشناخته بودن پاتوفیزیولوژی و مکانیزم های مولکولی و پایه ای را علت عدم درمان قطعی مجروحان شیمیایی دانست و تاکید کرد: انجام این مطالعات نه تنها به حل این مشکل اساسی در حوزه بهداشت و درمان کشور کمک خواهد کرد بلکه سبب می شود ایران در این حوزه تحقیقاتی و درمانی سرآمد باشد.

دکتر غضنفری ضمن تأکید برهزینه بر بودن این تحقیقات و ضرورت حمایت همه جانبه اینگونه طرحهای ملی و کاربردی توسط نهادهای دولتی و مردمی افزود: بدون شک این حمایتها می تواند ما را در توسعه دانش محور و رسیدن به اهداف بلند برنامه چشم انداز 20 ساله کشور کمک کند.

دانشیار دانشگاه شاهد از اجرای موفق طرح تحقیقاتی جامع "مطالعات مولکولی و ایمونولوژی جانبازان شیمیایی" خبر داد و گفت: در پاسخ به این نیاز ملی طرح تحقیقاتی جامعی جهت بررسی همه جانبه مشکلات دیررس مصدومان شیمیایی و یافتن مکانیزمهای مولکولی و پایه ای که در بروز عوارض دیررس بالینی نقش دارند به همت دانشگاه شاهد و پژوهشکده مهندسی و علوم پزشکی جانبازان طراحی و به اجرا گذاشته شد. 

دکتر غضنفری افزود: در مطالعات مصدومان شیمیایی همکاری های بین بخشی پایه و بالینی در بالاترین سطح وجود دارد که می تواند الگویی برای دیگر تحقیقات پزشکی در کشور باشد.

وی به مهر گفت: ما برای شناسایی مکانیزمهای مولکولی که هم در تشخیص و هم در درمان و ارائه پروتکل درمانی به متخصصان بالینی کمک کند نیاز به مطالعات عمیق پایه داشتیم که از سال 83 این مطالعات با جمع آوری تمام مطالعات انجام شده در داخل و خارج کشور آغاز شد و از سال 85 پس از طراحی پروژه و ایجاد بسترهای لازم جهت اجرای دقیق آن در سطح گسترده به طور عملیاتی شروع شد.

وی افزود: این مطالعه در مرحله اول برای جانبازان شیمیایی سردشت و در مراحل بعدی برای جانبازان شدید چشمی(اردیبهشت 86 در مشهد مقدس) و جانبازان شدید ریوی سراسر کشور( مهر 1386در اصفهان) انجام شد. در این طرح ملی بیش از 100 نفر از پژوهشگران و اساتید برجسته و صاحب نظر از دانشگاههای مختلف همکاری دارند.

مجری این پروژه ملی با بیان اینکه این بررسی ها برای اولین بار در دنیا صورت می گیرد، اضافه کرد: در این بررسی جامع  تمامی پاسخ های سیستم ایمنی که دفاع اصلی بدن در برابر بیماریها را تشکیل می دهند در خون و عضوهای درگیر و در سطح  مولکولی مورد هدف قرار گرفت.

وی کاهش و پیشگیری از عوارض بالینی و ارائه پارامترهای آزمایشگاهی مناسب برای تشخیص و شناسایی عوارض مختلف مصدومیت شیمیایی با گاز خردل را از اهداف اولیه این تحقیق برشمرد و گفت: ما به دنبال روش های آزمایشگاهی- تشخیصی هستیم که این عوارض را به موقع شناسایی کرده و با ارائه پروتکل های درمانی مناسب و کارآمد از تشدید این عوارض جلوگیری کنیم که با شناسایی چنین پارامترهایی امکان ارزیابی دقیق و سریع درمانهای مورد استفاده نیز فراهم خواهد شد.

دکتر طوبی غضنفری از چاپ بخشی از نتایج این مطالعات در یک شماره کامل ژورنال بین المللی"توکسین ریویوز" خبر داد و گفت: تاکنون16 مقاله از این نتایج در مجلات معتبر ملی و بین المللی پذیرفته شده که برخی چاپ شده و برخی به زودی منتشر خواهد شد و دهها مقاله دیگر نیز جهت ارسال به مجلات معتبر علمی- پژوهشی داخلی و خارجی در دست تهیه است.

استاد ایمونولوژی دانشگاه شاهد با بیان اینکه متاسفانه بیش از 300 بار جبهه ها و برخی از مناطق مرزی کشور ما در زمان دفاع مقدس مورد حملات شیمیایی قرار گرفته اند، تأکید کرد: ما با توکل بر خدا و استفاده از سرمایه های فکری و انسانی خود تهدیدی مثل عوارض ناشی از جنگ را تبدیل به فرصت کرده و ضمن ایجاد پیشرفت علمی و بالا بردن سهم ایران اسلامی در تولید دانش در آینده می توانیم به قطب علمی دنیا در این زمینه تبدیل شویم.

غضنفری از همکاری بسیار شایسته مردم شریف و مهربان سردشت و جانبازان همیشه سرافراز با مجریان این طرح وسیع سپاسگزاری کرد و ابراز امیدواری کرد که در آینده نزدیک از طریق نتایج این تحقیقات روشهای درمانی موثرتری برای درمان مشکلات جانبازان شیمیایی و پیشگیری از عوارض مصدومیت شیمیایی به دست آید.

میلاد آزاد منش محقق پارک فناوری همدان در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه در حال حاضر دو روش برای بی حسی نخاعی در دنیا وجود دارد، گفت: روشهای موجود مکانیکی است ولی این روش دیجیتالی است که با کمترین ضایعات عصبی و نخاعی بی حسی های لازم را برای بیماری ایجاد می کند.

وی با بیان اینکه این روش بی حسی برای برخی جراحیها چون سزارین استفاده می شود، افزود: این روش شامل سوزن و یک دستگاه کنترل کننده است. این سوزنها طوری طراحی و ساخته شده اند که می تواند مواد بیهوشی را با سرعت بیشتری در نخاع تزریق کند.

آزاد منش با اشاره به مزایای این روش اظهار داشت: در روشهای دیگر باید متخصص مربوط باید حضور داشته باشد و از آنجایی که دهم میلیمتر هم در کار آنها تاثیر می گذارد لذا باید با دقت بالایی اقدام به بی حسی کنند چرا که خطا در حین کار ضایعات عصبی جبران ناپذیری را ایجاد می کند.

وی ادامه داد: ولی در این روش بی حسی به صورت دیجیتالی و با دقت بالا انجام می شود. از این رو ضایعات نخاعی به حداقل ممکن می رسد.